Tasiniyorum

Bir daha karsilasmayacagim biliyorum...Yani yüzün olmayacak bir daha...Hüzün
olacak her adimim... "hos geldin" leri eksik olacak kapimin...Ilk açisimda
küflü bir yalnizlik vuracak yüzüme...
Önce terliklerin her zaman ki yerlerinde oldugunu fark edip, gazetelerin okunmamisligini görecegim ve yatagin bozulmamisligini...iste ilk o zaman göz yaslarim bozacak geceyi...Çaresizce yatagin kenarina kivrilip dizlerimi karnima çekerek, sanki pazardan eve dönüs esnasinda, annesine yaptigi tüm israrlarina ragmen, o renkli treni satin aldiramamis çocugun moral bozuklugunda, yani küçük yaslarimin göz-yaslari gibi saf bir yalnizligi küskünlükle sulayacagim...

Bir daha karsilasmayacagim biliyorum...Sesin olmayacak...Yattigim yerden bir
sabahi civildayan gülümsemenle karsilamayacagim...Gözüm hep bir sessizlige
açiliyor olacak...Duvarlarim artik kulaklarini kapatmayacak yüksek sesli
tartismalarimizda, cam çerçeve indirecek kalkanlarini, salonu ortasinda
oradan oraya uçan yapma çiçeklerle dolu vazolar havalarda
uçusmayacak...japon yapistiricisi çabuklugunda yapismayacak bir daha
parmaklarimiz birbirine... bir vazonun kirilan yerlerini birkaç gülümsemeyle
tamir etmeye çalistigimiz o barisma ani sonralarinda...ve kirilan bi aski
yapistiracak hiçbir seyin olmadigini iste bu çaresizlikte bir kez daha
anlayacagim...
Ne banyodaki köpüklü senfonilerin,
ne de mutfaktaki yemek kokulu miriltilarin olacak...
Ne yerde dökülmüs saçlarin....
ne de islak ayak izlerin olacak parkelerin üzerinde
Ne buzdolabinin en gizemli köselerine sakladigi çikolatalarin
Ne de kepekli ekmegin olacak kahvalti masamda,
Koca bir ev zayiflayacak gidisinle
bir ruh hep aç olacak...
ya isiklari kim kapatacak ardimdan gazete arkasi sekerlemelerde, televizyon
karsisi sizmalarda, kiminle yapilacak kanal degistirme kavgalari, nasil
yenecek bu yalnizliktan patlamis misirlar...Sirtimi açikta biraktigim ruh
üsümelerinde kim sicacik elini yüregimin üzerine koyacak bu evde...bir kilo
baklava kurnazliginda kiminle yapilacak su savaslari...Bu kimsesizligin
galibi kim olacak...
Bir daha karsilasmayacagim...
biliyorum...
Çikarken üzerine binlerce kilit vuracagim kapinin ardinda, dondurulmus
anilarim kalacak...
Bugün bu evden,
Bu sehirden
ve
Bu kimsesizlikten tasiniyorum...