Bir cocuk vardi

Ben ve yanlizligim vardi uzun zamandir. Kimselere vermek istemedigim, bir turlu guvenemedigim bir kalbim vardi benim. Sen girdin hayatima birden bire hic beklemedigim bir anda. Izinsiz bir yolcu gibiydin, ben ise bircok zaferler kazanmis ve bircoguna gecit vermemis bir bekci. Karsi koymak istedim digerleri gibi. Ama bu sefer olmadi iste yapamadim, durduramadim seni. Bir sekilde dokundun kalbime ben istemeden. Sonra bir cocuk buldun bende daha benim bile bilmedigim, tanimadigim. Varligindan bile habersizdim oysa onun. Cok korktum ondan, cekindim cunku o daha sadece kucucuk bir cocuktu ve beni degil seni dinliyordu. Saf, tertemiz, durust, dusunmeden hareket eden, yalan nedir bilmeyen ve senden baskasini gormeyen bir cocuk. Ben yoktum artik bedenimde bir baskasi vardi ve beni o yonetiyordu. Bu cocuk senindi ve korkarim senin kollarinda buyumek istiyordu. Guvenebilirdin ona sarilabilirdin sIki sIki zaten gitmeyede pek niyeti yoktu. Oysa sen guvenmedin ona belkide guvenmek istemedin, onun yerine oyunlar oynamayi sectin...



Senin yanindayken cok masum ve iyi gorunuyordu. Surekli gulen, keyifli, konuskan, hayata bagli... Ama sen birden bire gittin ve ben basbasa kaldim o cocukla. Disardan baktigimda tanidigimi sanmistim o cocugu ama yanilmisim. Hircin, inatci, mizmiz, susmak nedir bilmeyen, zaman zaman aglayan bir cocuk olmustu birden bire. Ve ben onunla nasil basedecegimi bilmiyordum. Bildigim tek sey vardi, o seni yaninda istiyordu. Bende onu susturmak icin tek care olarak bile bile seninle oyununu oynadim. Ve bir soz verdim ona, bu hikayede iyi veya kotu bir son elde etmeden vazgecmeyecegime, cekip gitmeyecegime...



Haketmedigim seyler yaptin bana, senden duymak istemedigim sozler duydum, kimselere yapmayacagim seyler yaptim. Cunku o susmak bilmiyordu bir turlu, mizmizlik yapip durdu, bir sekilde vazgecip giderken hep yollarimdan dondurdu beni. Ve rahatlamadi ici bir turlu, bu hikaye boyle bitemez dedi ve hicbir zaman yetmedi yaptiklarim zaten benim uzulmem veya canimin yanmasi umrumda degildi.



Oyunun kahramani olmakti istedigim ve bunun icin ugrastim uzun sure, hicbirseyi bozmadan veya seni kirip uzmeden bitmesini istedim oyununun ama olmadi iste. Olmadi diyorum cunku sen birkac ayrintiya takilip kaldin. Ellerimi uzattim sana ama sen tutmadin, bitirmedin oyununu. Ben kendimden kucucuk bir cocuk icin vazgecmisken, boyle bu sekilde yasamayi secmisken, senden ise sadece oyunun sonunu degistirmeni istemistim. Cok mu fazlaydi bu istegim gercekten? Cok mu zordu istedigin sekilde bitmesinden vazgecmen? Benimkinin yaninda cok kucuk bir istekti oysa...



Seninle bulusup bulusamamiz adeta sadece bana bagliydi ve bu benim hic hosuma gitmiyordu. Uzadikca canim sIkildi, ozleminle cekilmez katlanilmaz oldu ve ben yoruldum, pes ettim sonunda. Ve tabi o susmak bilmeyen cocuk... Ve ben yiktim herseyi. Cunku gelmeyecektim artik bu kadardi gucum. Benim kadar uzulup aci cekmeni istemedim. Beni umutla beklemeni istemedim. Cunku seven birinin elinde umutlari varsa ve karsisindakini bir turlu kotuleyemiyorsa ne yaparsa yapsin ondan vazgecemiyor. Hergun yollarini gozluyor, bir haber alabilmek icin her kapiyi zorluyor. Iste sadece bu yuzden bile bile uzdum seni, canini yaktim, yok ettim o kucuk cocugun umutlarini. Ama o cocuga verdigim sozumu tuttum, bir son yarattim hikayeye. Ben senin vazgecip gitmeni bekliyordum aslinda, sadece bir veda bekliyordum.



Sonunda susturdum onu iste.Ama o bana kustu seni uzdugum icin ve kacti gitti. Bilmiyorum su an nerelerde, ne halde, ne yapiyor. Artik benden hicbirsey istemiyor veya beklemiyor. Cunku gayet iyi biliyor sana cikan tum yollarimi yiktigimi. Gayet iyi biliyor daha fazla birsey elimden gelmedigini. Sana gelmelerimin yasak oldugunu. Simdi bir hucredeyim ben sozlerimiz ve yaptiklarimizla insa edilmis. Beni burdan cikarmanin anahtari sadece sende, senin sesinde, birkac sozunde...



Kim bilir belki birgun bulabilirsin beni buradan cikarabilecek gucu icinde. Belki affedebilirsin birgun beni ayni benim seni affettigim gibi. Cunku bilirsin cocuklar kusemez kimseye sadece dargin kalabilirler bir sure. Sonra unutulur gider tum yasananlar kocaman sevgi dolu kalplerinin icinde. Cikarabilirsen beni iste o zaman hayal olmaktan kurtulur askimiz ve belkide yepyeni bir sayfada tekrar birbirmizin oluruz.