Bu Garip Huylar Senden Yadigar ..

''Bu gece canım yalnız kalmak istiyor,
Herkesden uzak, her sözden, gözden uzak... "



Kimseyi istemiyorum şu beni hiç terk etmeyen yalnızlığımın yanına...
Bu gece ve her gece sus pus olmak istiyorum...
Şu koskoca evrende, şu sonsuz karanlıkta attığım sessiz çığlıklara hiç bir kulak şahit olmasın...
Uzaklara döndürüp gözbebeklerimi, boş düşüncelere dalıp, öylece kalmak...
Hiç konuşmadan,
Hiç duymadan,
Hiç görünmeden...



"Böyle değildim ben sensizliği bilmeden,
Bu garip huylar senden yadigar..."



Bu garip halim,
Bu tutarsızlığım,
Bu zaman tutmazlığım,
Bu hırçınlığım,
Bu yalnızlığım... Hepsi senden kaldı...
Taşımak zorunda bıraktın bu yükü bana...
Bu ben miyim?.. Değilim



"Ne varsa gönlümde sen aldın götürdün yar,
Bu hüzün bana senden yadigar... "



Ne bıraktın bana bu garip halden başka?..
Sen sadece canımı değil, koskoca Ben'i götürdün benden...
Geride bıraktığın koyu karanlık bir hüzün...
Sonu gelmez... Bitmez... Tükenmez...
Bir sen vardın bende, birde ben...
Sen kendini aldın gittin...
Ben kalırım sandım, oysa çoktan sana dolanmışım...
Sürüklenip gittim, farketmeden çekip götürdün...



"İçimde ağlayan bir çocuk bıraktın yar,
Bu acı bana senden yadigar... "



İşte kalan bu...
Ağlayan, sızlayan küçük bir çocuk...
Ama bitti, artık gözyaşı birikmiyor gözpınarlarımda...
Bu acı artık sadece yüreğimde ve gözlerimde değil...
Bütün bedenimde...
Tek bir yanım yok acıyan...
Baştan aşağıya acıyorum...
Ama hissetmiyorum...