Askin böyLesi gücüme gidiyor...

Ne eLim düzgün kaLem tutar, ne de biLirim yar üstüne siirLer yazmayi...

Ama birsey biLirim ki...
Sevdigince yasar insan
ve
sevdigince;
dudakLarindan düsen her sözcük bir öyküdür, bir siirdir yar üstüne.
O benim.

Ve o sevda benim sevdam.

Zordur gideni durdurmak bazan, "Geri dön" diyebiLmek agir geLir insana.
GözLerinde kaLan bir damLa yas büyüyüp seLe döndükçe, "Geri dön, çünkü Seni Seviyorum" diyememenin acisi çökünce yürege...

"Bir aksamüstü yaninizda oLanLar oLmasi gerekenLer mi..?" der Murathan Mungan bir yazisinda,
yasamimiz boyunca karsimiza çikan firsatLari nasiL heba ettigimizden, ve sonra geri dönüp "O"nu nasiL aradigimizdan...

ve,
O nun bu zaLim sehirden çoktan gittiginden dem vurur.
Geri dönüp,O nu ararken...
KimbiLir...

Dümdüz, kisacik o iki sözcük yeter;
"Seni Seviyorum"...

Ben biLmem yar üstüne siir yazmaLari
biLmem öyküLerde O nu aramayi...

EL uzatip, "Seni Seviyorum" diyebiLmenin gururu varken...

Askin böyLesi gücüme gidiyor...